Ζ

(μυθιστόρημα, 1966)

    Πρόκειται για τη γνωστή δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη στις 22 Μαΐου του 1963 στη Θεσσαλονίκη από παρακρατικές οργανώσεις υπό την αιγίδα της χωροφυλακής Βορείου Ελλάδος. Το βιβλίο, που ήθελα από χρόνια να γράψω, τελικά το έγραψα μόλις διάβασα το 1965 το Εν Ψυχρώ  του Τρούμαν Καπότε. Ο λόγος που γράφτηκε εσπευσμένα, μέσα σ΄ ένα τρίμηνο, ήταν για να επηρεάσει τους δικαστές που δίκαζαν τότε τους ενόχους της δολοφονίας, όπως τους αποκάλυψαν τρεις κορυφαίοι δημοσιογράφοι, οι: Γιώργος Ρωμαίος, Γιάννης Βούλτεψης και Γιώργος Μπέρτσος, και όπως χειρίστηκε αριστοτεχνικά και αμερόληπτα την ανάκριση ο τότε ανακριτής Χρήστος Σαρζετάκης (που κατόπιν δυστυχώς μάς προέκυψε και Πρόεδρος της Δημοκρατίας).
            Το βιβλίο γυρίστηκε ταινία από τον Κώστα Γαβρά στο Αλγέρι. Η ταινία ήταν πολύ επιτυχημένη, κατά τη γνώμη μου (κι όχι μόνο τη δική μου) και βοήθησε καταλυτικά τον τότε αντιδικτατορικό αγώνα, καθώς αυτός ο ταλαντούχος σκηνοθέτης κατάφερε να παρουσιάσει τη δολοφονία του βουλευτή της Aριστεράς, Γρηγόρη Λαμπράκη, σαν να συνέβη στα χρόνια της Χούντας.

Το ημερολόγιο του Ζ

(νουβέλα, 1965)

    Ο πρόλογος στο καθ΄ αυτό Ζ, που δείχνει αφενός τη δυσκολία του συγγραφέα να γράψει το βιβλίο προτού διαβάσει το Εν Ψυχρώ και αφετέρου εμπλέκει με μυθιστορηματικό τρόπο το θάνατο του πατέρα του στην Αυστραλία, θέλοντας να υπηρετήσει τη θητεία θανάτου προτού ασχοληθεί με το θάνατο του ίδιου του Γρηγόρη Λαμπράκη, τον οποίον και δεν γνώριζε προσωπικά.

Στην έκδοση αυτή συμπεριέλαβα και το «ημερολόγιο του Ζ» σαν Πρόλογο, πράγμα που αποδείχθηκε λάθος μου.